We moeten handen in elkaar slaan
Blog van voorzitter ds. Rob de Raad.
Gebroken wereld
Na de coronapandemie is Nederland veranderd van een polderland in een polarisatieland. Diverse groepen staan lijnrecht tegenover elkaar. Velen hebben geen vertrouwen meer in de bestuurders van ons land. Als kerkgemeenschap gaan wij met elkaar om volgens christelijke waarden uit de Bijbel. Toch moeten wij bedenken dat maatschappelijke ontwikkelingen ook onze kerkgebouwen binnenkomen.
Al sinds Genesis 3 heeft de schepping een deuk opgelopen en is daar nog niet van hersteld. Wij leven in een gebroken wereld met helaas vele gebroken mensen. In de omgang met elkaar ervaren wij ook in onze eigen geloofsgemeenschap de contrasten die we zien in de Nederlandse samenleving.
Liefde
Toch heeft de kerk, meer dan de overheid, de goddelijke opdracht om anders te zijn. Als zevendedagsadventisten beschouwen wij ‘de kerk’ niet alleen als een gebouw. Wij geloven dat de leden van vlees en bloed de kerk vormen. Zij zijn spreekwoordelijk de ‘bouwstenen’, ieder op zijn manier, van het lichaam van Christus. Deze samenleving van gelovigen heeft bijvoorbeeld de opdracht gekregen om elkaar lief te hebben. En om deze liefde te laten zien aan mensen buiten de kerk om ze te laten weten dat wij die bij Jezus horen anders met elkaar omgaan (Johannes 13: 34-35).
Het is niet makkelijk om dit in de praktijk te brengen. Zowel binnen de kerk als daarbuiten. Toch ben ik ervan overtuigd dat het wel mogelijk is. Als we allemaal laten zien dat we dit ook echt willen.
Het voorbeeld van Jozef
In de Bijbel zijn veel voorbeelden te vinden van relaties die onder spanning staan. Ik haal er eentje aan: het verhaal over Jozef dat je kunt lezen in Genesis vanaf hoofdstuk 37. Hier staan twee partijen tegenover elkaar: Jozef en zijn oudere broers. Deze relatie staat onder spanning door veel factoren waaronder jaloezie. De broers gaan zover om Jozef als slaaf te verkopen. Ze kleineren hem en maken zich van hem af alsof hij geen mens zou zijn.
Maar in de loop van het verhaal verandert de situatie. Nu is Jozef de machtigste partij geworden en hij krijgt de kans om wraak te nemen op zijn broers. Toch doet hij dit niet. Hij barst uit in tranen van genezende liefde. Jozef is bereid om de familie niet verder te schaden en vrede te stichten met zijn broers. En zijn broers? Die zijn gelukkig om het bij te leggen.
Bereidwilligheid
Vaak denken wij dat meningsverschillen tussen twee partijen beperkt blijven tussen die twee betrokken groepen. Toch wijst de praktijk uit dat een onenigheid tussen broers, buren, collega’s, ouders of burgers van invloed is op meerdere mensen. Hoe zou het gelopen zijn als Jozef niet bereid was geweest om het meningsverschil uit de wereld te helpen? Hoeveel gezinnen, onderdanen, slaven en vrienden zouden hierdoor benadeeld zijn? Gelukkig koos Jozef voor vrede.
Ik zie de bereidwilligheid om meningsverschillen en onenigheden op te lossen als een weg voor genezing en vrede. Bereidwilligheid is de oplossing voor de verscherpte verhoudingen in de huidige maatschappij. We moeten elkaar niet willen overtroeven, maar juist de handen ineen slaan. Dan ziet het er in Nederland weer een stuk mooier uit. Als kerk kunnen wij daar een voortrekkersrol in nemen.
Rob de Raad